Podróż za jeden uśmiech – Adam Bahdaj
Wakacje mają się już ku końcowi – może to właście dobry moment aby poczytać o zwariowanej wakacyjnej przygodzie?
„Podróż za jeden uśmiech” to jedna z najważniejszych książek mojego dzieciństwa. Książka dla młodzieży o beztroskich wakacjach, przygodzie, autostopie i… dorastaniu.
Dwóch kuzynów – Poldek i Duduś – mają po zakończeniu roku szkolnego dołączyć do swoich matek wypoczywających nad morzem. Gubią jednak pieniądze na bilety kolejowe i aby nie przysporzyć swoim rodzicom kłopotów, postanawiają…. dotrzeć z Warszawy nad Bałtyk autostopem!
Bahdaj napisał „Podróż za jeden uśmiech” w latach 70 – tych, więc pomysłowi chłopcy nie byli w stanie zawiadomić telefonicznie swojej rodziny, jaki sposób podróżowania wybrali, a nawet gdyby mogli do nich zadzwonić, to przecież nie chcieli ich martwić…
Adam Bahdaj wspaniale wykreował swoich bohaterów – Duduś Fąferski – rozpieszczony maminsynek i klasowy prymus wcale nie jest zachwycony podróżą autostopem. Poldek Wanatowicz zaś, który uczniem jest, jak twierdzi, „symetrycznym” (ma na świadectwie same tróje i jedną piątkę – z WF-u) – radzi sobie w zaistniałych okolicznościach bardzo dobrze i opiekuje się, trochę nieprzystosowanym do życia kuzynem.
Na swojej drodze spotkają wiele nietuzinkowych postaci i na wybrzeże w końcu, po wielu przygodach, dotrą.
Po tej niezapomnianej podróży Duduś stanie się Januszem Fąferskim, a Poldek… dalej będzie „symetryczny” i w swojej symetryczności szcześliwy.
Po tej niezapomnianej podróży Duduś stanie się Januszem Fąferskim, a Poldek… dalej będzie „symetryczny” i w swojej symetryczności szcześliwy.
Na podstawie książki w roku 1972 powstał serial telewizyjny, a rok później film długometrażowy o tym samym tytule.
Role Poldka i Dudusia zagrali: Henryk Gołębiewski (bardzo w tamtym czasie popularny, jako dorosły zagrał głównego bohatera w filme Piotra Trzaskalskiego „Edi”) oraz Filip Łobodziński (w dorosłym życiu dziennikarz i tłumacz).
