Blaszany bębenek – Gunter Grass
Tytułowy blaszany bębenek, pomalowany w biało – czerwone paski, to nieodłączny rekwizyt Oskara Matzeratha – głównego bohatera.
Oskar, chłopiec wychowujący się w Wolnym Mieście Gdańsku, w mieszczańskiej rodzinie niemieckiej końcem lat 30 XX wieku, w dniu swoich trzecich urodzin postanawia… przestać rosnąć. Jedyną czynnością z jaką oddaje się w pełni to gra na blaszanym bębenku.
Życie Oskara, mimo jego bardzo niskiego wzrostu, jest pełne przygód, a jego czerwono-biały bębenek towarzyszy mu przez całą powieść. Sposób narracji w tej powieści jest niezmiernie ciekawy i barwny, opisy znakomite, autor zastosował też zabiegi narratorskie wzbogacające całość.
“Blaszany bębenek” jest również świetnym obrazem życia w przedwojennym Gdańsku – wolnym, różnorodnym kulturowo mieście. Grass po mistrzowsku przelał na papier ten kulturowy i etniczny koloryt Wolnego Miasta Gdańska.
Powieść ta jest pierwszą częścią tzw. “Trylogii Gdańskiej“.
“Blaszany bębenek” został okrzyknięty książką “antypolską”, atmosfera skandalu towarzyszyła powieści przez jakiś czas. Sięgając po nią, oczekiwałam na jakikolwiek moment lub opis “antypolski”, ale do ostatniej strony żadnego nie spotkałam.
Gunter Grass ukazał po prostu przedwojenny Gdańsk, gdzie w jednym, wolnym mieście żyli obok siebie Polacy, Niemcy i Kaszubi. To nie wina Grassa że historia brutalnie zmieniła życie tego miasta…
